ตามรอยพ่อ...เพื่อ...พอเพียง...ตอนที่ ๒ เรียนรู้ ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง
เรื่องก็มีอยู่ว่า...ปลูกแล้วไม่ได้กิน...เรื่องดินเรื่องน้ำเป็นเรื่องใหญ่...
จากความเดิมตอนที่ ๑ ขณะรอให้ต้นกล้าผลิใบเลี้ยง...พวกผมก็มาแก้ปัญหาวิธีปลูกผักกันใหม่ ก็วิธีเดิมๆที่เคยทำมามันเหนื่อยมากและได้ผักมากินน้อยครับ ...อ้าว! ก็เรื่องดินไง...หน้าแล้งดินก็แข็งโป๊ก...พอเข้าหน้าฝน ไม้ผลที่อุตส่าห์ปลูกกัน พี่ๆน้องๆช่วยกันรดน้ำพรวนดิน ก็มีอันเป็นไป รากแช่น้ำยืนต้นตายหมดอีก...เฮ้อ...
แต่พวกผมก็พบว่า ต้นมะนาวที่ทดลองปลูกในวงท่อซีเมนต์กว่า ๑๐ ต้น รอดตายหมด เพราะน้ำท่วมไม่ถึงนะชิครับ ดินที่ใช้ปลูกก็เป็นดินที่ซื้อมาแบบว่า ๓ ถุง ๑๐๐ บาท ต้องใช้กี่ถุงก็ลองคำนวณดูกันนะครับ...แพงครับแพง...
ก็คิดกันว่า เราลองปลูกในล้อยางดู ก็ลงมือซิครับ รออะไร...
อันนี้ก็ลองปลูกในถุงปุ๋ยดูด้วย
เมื่อมีปัญหา...ก็ต้องหาวิธีแก้...ก่อนอื่นก็เพิ่มพูนความรู้ให้แน่นๆก่อน...ก็ไปเรียนรู้เรื่อง การทำเกษตรอินทรีย์ที่ชุมชนศีรษะอโศก อ.กันทรลักษณ์ จ.ศีรษะเกษกัน...ได้ผลครับ..กลับมาพวกผมก็หมักปุ๋ยทำดินกันเอง...ถ้าอยากรู้เรื่องอะไรอีกทีนี้ก็ถามอากู๋เอา...
ดินก็พร้อม...ต้นกล้าโตแล้ว...ล้อยาง ถุงปุ๋ย แปลงปลูกพร้อม...ก็ปลูกซิครับรออะไร...
...ดูแล้วเข้าท่า...คราวนี้คงได้กินแน่ๆ...
................................................โปรดติดตามตอนจบกันนะครับ.........................................................
คนเป็นพ่อแม่จะเลี้ยงลูกให้โตแต่ตัวไม่ได้ พ่อแม่ที่ดีต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูก เมื่อเติบโตพวกเขาจะสามารถปรับตัวอยู่ในสังคมได้อย่างเหมาะสม ไม่เป็นภาระต่อประเทศชาติ
...การรู้จักหน้าที่ รู้จักใช้เวลาอย่างมีคุณค่าเป็นส่วนหนึ่งของภูมิคุ้มกันที่ดีของเด็กทุกคน เราตระหนัก และเด็กๆที่นี่ก็ถูกบ่มเพาะเพื่อสิ่งนี้...
...........
